آزمون فنی و کیفیت رانندگی جک S3

نسخه‌ای از جک S3 که برای واردات به ایران انتخاب شده، پیش از این در بازار چند کشور دنیا وجود داشته است. آنچه برتری کراس‌اور کامپکت جک نسبت به دیگر محصولات چینی عنوان می‌شود، سیستم تعلیق نرم و فنربندی قابل قبول در دست‌اندازها محسوب می‌شود. هرچند راننده‌ی S3، با هدف تپه‌نوردی و سفرهای خارج جاده، به سراع این خودرو نمی‌رود؛ می‌توان در سرعت‌گیرهای شهری و حرکت با سرعت پایین در مسیرهای خاکی دارای پستی بلندی متوسط، روی توانایی‌های S3 حساب کرد. رانندگی با این محصول، نرم و قابل قبول توصیف شده است؛ هرچند صدای پیشرانه تا حدودی در کابین شنیده می‌شود و کیفیت عایق‌کاری، در حد خودروهای کره‌ای نیست.

کوتاه بودن کاپوت جلو، هرچند به زیبایی خودرو لطمه می‌زند و البته نقش زیادی در کاهش هزینه‌های تولید دارد، مانور با جک را ساده‌تر خواهد کرد. سقف S3 شیب زیادی در قسمت عقب دارد که باعث می‌شود سرنشین جلو، از فضای خوبی در بالای سر استفاده کند؛ اما این سبک طراحی، برای سرنشینان عقب با قد بالای ۱۸۵ سانتیمتر، می‌تواند مشکل‌ساز شود. این موضوع، در رانندگی طبیعی به چشم نمی‌آید؛ اما با حضور خودرو در دست‌اندازهای عمیق، می‌تواند برخورد سر مسافر عقب با سقف را حادث شود. علاوه بر این، عرض کم خودرو مانع از حضور راحت ۵ سرنشین در جک S3 خواهد شد؛ مگر اینکه افرادی لاغر اندام از این محصول استفاده کنند. کم‌عرض بودن خودرو، حتی راننده و سرنشین جلو را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به شرط چاق‌ بودن آن‌ها، صندلی‌ها راحتی کافی نخواهند داشت و ممکن است بازوهای دونفر، برخورد داشته باشند.

در مجموع، با خودرویی مواجه هستیم که صندوق بار مناسب و طول بدنه‌ی قابل قبولی دارد. ظاهر آن، اگر نگوئیم زیبا و جذاب، ناخوشایند هم نیست. پیشرانه برای استفاده‌ی شهری و غیر اسپرت، مناسب است، ضمن اینکه امیدواریم با بنزین ایرانی، میانگین مصرف سوخت کمتر از ۸ لیتر و حتی نزدیک به ۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر فراهم کند. با این اوصاف، به شرط قیمت‌گذاری منطقی، می‌توان جک S3 را مناسب خانواده‌های چهارنفره دانست.